BEZOEK Vrouyr2
favorieten
Zuang
ref: 26689
2500 - 5000 EUR
borduurwerk
China, Miao
Alle kleuren van de foto’s kunnen afwijken van de realiteit. Alle prijzen en afmetingen vermeld op de website, zijn louter indicatief en niet bindend. Mogelijks zijn sommige tapijten die nog online staan, niet meer beschikbaar in de showroom.
De Miao behoren tot één van de talrijke minderheden die in China leven. Zij komen oorspronkelijk uit centraal China en Mongolië. Maar onderdrukking en vervolgingen bracht de bevolking ertoe bescherming te zoeken in onherbergzame bergstreek van zuidwest China. Dispersie en afzondering hadden als gevolg dat de Miao zeer verscheiden tradities en dialecten ontwikkelden. Hun taal hoort bij de Sino-Tibetaanse familie, maar tot in 1957 was er geen geschreven taal. Tradities werden overgeleverd door dans en zang. In Laos, Noord Vietnam en Noord Thailand krijgen zij de naam Hmong. De Miao leven vooral van landbouw en jacht. Zij staan bekend voor fijn borduurwerk, batik en textiel. Miao: indigo weefsels Het zijn vooral de vrouwen die stoffen weven voor de kleding. Indigo is erg in trek in de zuidoostelijke provincies van China omdat het er voorhanden is. Indigo (Strobilanthes Cusia, Indigofera Tinctoria, et Polygonia Tinctoria) wordt opgelost in een groot vat. De stoffen worden nadien te drogen gelegd in open lucht zodanig dat het contact met het daglicht de oxidatie veroorzaakt waarbij de blauwe kleur verschijnt. De verfbaden worden herhaald tot de juiste kleurschakering blauw wordt bekomen. Vele verhalen doen de ronde over de mogelijke technieken om de stof de gepaste glans te geven. De enen beweren dat de indigo weefsels moeten ondergedompeld worden in een brouwsel van soja, bonen of rode pepers. Dan moeten de stoffen worden gedroogd en nadien opgevouwen om er dan langdurig met een houten hamer op te kloppen. In de slotfase wordt alles omhuld in een doek en gestoomd. Een ultieme behandeling, om waarlijk de perfectie te bereiken, zou er uit bestaan een laatste bad te bereiden met walnotenboombladen. Anderen beweren dat de ongeverfde stof eerst moet voorbereid worden in een afkooksel van buffelhuiden en pezen, dan pas mag het in het indigoverfbad. Sommige dorpelingen beweren dat het toevoegen van varkensbloed een subtiele en warme gloed zal geven aan de blauwe tint. De voorschriften zijn zeer uiteenlopend, ook wat betreft het bekomen van een fijne glans. Naast het kloppen met de houten hamers, kan eventueel eiwit of bijenwas uitgewreven worden met een kippenveder, nadien gepolijst aan de hand van een platte steen. Van dorp tot dorp verschillen de voorschriften. Men zou zich kunnen afvragen of foutieve informatie wordt doorgespeeld teneinde diegene die de echte knepen van het vak wil leren op een dwaalspoor te brengen…. Miao : de traditionele klederdracht Het Chinees Nationalisme drong rond 1930.een assimilatie politiek op waarbij de uiterlijke, typerende tekenen van de etnische minderheden moesten verbannen worden. Het idee was van een homogeen nationaal beeld te creëren gebaseerd op een model van de Han Chinezen. Na verloop van tijd echter, werden de culturele rijkdommen van de minderheden erkend en weer in ere hersteld. Enkele jaren na het tot stand komen van de Volksrepubliek China, werden de Miao (1954) erkend als dragers van een uniek cultuur erfgoed met hun eigen religieuze tradities. Gestaag uit hun isolement tredend, werden de Miao rond die tijd door andere culturen beïnvloed. De Culturele Revolutie, eind jaren ’60, trachtte opnieuw de verscheidenheid in klederdracht uit te roeien maar gezien de Miao in onherbergzame gebieden leefden, leken ze minder door deze maatregelen getroffen. Hoewel de vrouwen nog gehecht gebleven zijn aan hun traditionele klederdracht, hebben de mannen deze stilaan achterwege gelaten en gekozen voor mode die meer aanleunt aan de westersere of die de traditionele Han. De lokale festiviteiten waren uiteraard altijd een perfecte gelegenheid om de rijkdommen van de folkloristische klederdracht in de kijker te zetten. De ambacht gaat echter in snel tempo verloren omdat door tijdsgebrek de arbeidsintensieve technieken verloren zijn gegaan sinds de jonge vrouwen schoolgaan.
DIT VIND JE MISSCHIEN OOK LEUK
Turkmeens tasje
9 x 13 cm
Afghaans vilt
125 x 225 cm
Turkmeense khoorjin
29 x 54 cm
Saryk kapunuk
135 x 175 cm
