Ondanks het ontbreken van monogrammen, kan men met zekerheid stellen dat het hier gaat om een tapijt dat vervaardigd werd in de ateliers De Saedeleer. Anderzijds is het motief nauw verwant aan de doorlopende ornamenten die voorkomen in het ontwerp 'Zee' van Van Huffel. De originele tekeningen van dit ontwerp liggen in de archieven van het Designmuseum in Gent. Ze werden oorspronkelijk ontworpen in opdracht van E. De Klerck voor het Memlinc hotel in Knokke- Het Zoute.
De familie de Saedeleer kwam tijdens een lang verblijf in Wales (1914-1921) in contact met vroegere wevers van de Arts and Crafts Movement.
Na hun terugkeer start dochter Elisabeth, geholpen door haar zussen, een weefatelier op in Etikhove. Vader Valerius de Saedeleer is overal zeer nauw bij betrokken.
Er wordt hoogwaardig, artisanaal en exclusief gewerkt. De ontwerpen worden geleverd door artiesten zoals Gustaaf De Smet, Ossip Zadkine, Jaap Gidding, Albert Tytgat en Albert Van Huffel, maar ook door vader Valerius.
De gebroeders Luc en Paul Haesaerts voegen zich rond 1925 bij het Atelier, en tegen het einde van de jaren 20 is Paul Haesaerts zowat de enige ontwerper.
In de jaren 30 verliest de productie van het Atelier veel van haar glans en originaliteit, waarbij de hoge kostprijs van het geleverde werk zeker ook een factor is, om in 1935 haar deuren te sluiten.
Elisabeth blijft een toonaangevende figuur in het textiel, onder andere door haar werk bij La Cambre/ Ter Kameren (Hoger Instituut voor Sierkunsten te Brussel), waar ze reeds vanaf de oprichting de klas Textielkunst leidt op aanvraag van Henry Van de Velde.