Kashmir Sjaal
ref: 18265
1000 - 2500 EUR
Alle kleuren van de foto’s kunnen afwijken van de realiteit. Alle prijzen en afmetingen vermeld op de website, zijn louter indicatief en niet bindend. Mogelijks zijn sommige tapijten die nog online staan, niet meer beschikbaar in de showroom.
IIn de 15e eeuw vestigde Nakad Begh, een Turkmeense wever, zich in Kasjmir en bouwde er de eerste weefgetouwen voor het vervaardigen van fijne sjaals.
Tot op heden wordt zijn naam in ere gehouden door de lokale bevolking.
Deze ambacht ontwikkelde zich stilaan tot een belangrijke en verfijnde kunstvorm.
Men onderscheidt twee basistechnieken :
A/ motieven zijn een resultaat van wisselwerking tussen ketting- en inslagdraden
tragere werkmethode - kanikar
B/ bindweefsel waarop de motieven met naaldwerk worden aangebracht
snellere werkmethode- amlikar
De fijnste kwaliteiten van wol werden gebruikt bij het weven. De flinterdunne draden werden verstevigd door een « lijmbad » met rijstmeel. Deze behandeling zou ook het pluizen voorkomen.
De Kasjmir sjaals kenden een grote bijval in Europa en zijn vaak te zien op de voor- en achtergrond van damesportretten (David, Ingres enz.).
Begin 19e eeuw waren deze sjaals in Frankrijk bijna onbetaalbaar.
Rond 1810 emigreerde een deel van de Kasjmiri-wevers naar Punjab omdat de lokale regering hen té zware taksen en lasten oplegde. Punjab leverde minder subtiel werk, een ruwere wol, en zelfs de rivieren waarin de sjaals werden gespoeld bleken van een ander gehalte te zijn dan in Kasjmir.
Epidemieën en een hongersnood roeiden bovendien in Kasjmir een deel van de bevolking uit, en dit betekende meteen het einde van de glorietijd van deze sjaals.
Anderzijds hadden Franse wevers moderne weefgetouwen op punt gesteld die met deze erg dure Kasjmir-productie zou wedijveren. In England zou het stadje Paisley ook op grote schaal machinale weefgetouwen opzetten.
De ‘châle de Lyon’ en de Paisley waren nu aan de beurt om de Europese salons te veroveren.
DIT VIND JE MISSCHIEN OOK LEUK