De term gabbeh verwijst naar de kleine ruwe en langharige tapijtjes die geknoopt werden door dorpelingen en nomaden in verschillende streken van Iran.
Maar vooral de streek van Shiraz en het Zagros-gebergte startte een grootscheepse productie tijdens het laatste kwart van de 20ste eeuw. De sobere tekeningen werden behouden maar vervaardigd in veel grotere maten op aanvraag van lokale handelaars. De eenvoudige motieven, de sobere monochrome achtergrond en minimalistische geometrie veroverden op de kortste tijden de westerse markt. Zij zorgden voor een nieuwe en “jongere” trend die in tegenstelling stond met de traditionele oosterse stijl. Ondertussen hebben ook andere productielanden dergelijke stukken laten knopen en gebruiken ze het woord “gabbeh”.