Konya werd één van de meest welvarende steden van Anatolië toen het van de 11de tot 12de eeuw de hoofdstad werd van de Seldjoeken.
Belangrijke gebouwen werden er opgericht met elementen ontleend aan de Perzische en Byzantijnse architectuur. Ook in de 12de eeuw vestigde de Afghaanse Rumi er zijn school voor Draaiende Derwisjen. Cultuur, godsdienst en handel vestigden door de eeuwen heen de naam en faam van Konya. De Derwisjen verloren echter hun macht toen, na de Eerste Wereldoorlog, Atatürk de invloed van de godsdienst wenste te beperken. Hij herleidde het jaarlijks festival in Konya tot een symbolisch, om niet te zeggen toeristisch, gebeuren.